Joodse Feestdagen in de maand tisjri – september-oktober 2018
In de maand tisjri, die in de gebruikelijke kalender valt in september-oktober, vieren de Joden de Grote Feestdagen. Omdat de Joodse kalender niet parallel loopt met de gebruikelijke kalender, wisselen de data van jaar tot jaar.
Door: Frans Zwarts
Levende herinnering
Op 9-11 september is de viering van Joods Nieuwjaar. Op die dag staan Gods schepping van hemel en aarde centraal en de verantwoordelijkheid die we dragen voor de medemens, de natuur en de wereld.
Dan volgt op 19 september Grote Verzoendag, een dag van boete en inkeer. We staan stil bij ons falen in het afgelopen jaar, tegenover God, zijn schepping en tegenover onze medemens. Grote Verzoendag is een dag van vasten en bidden om vergeving.
Het volgende feest, Loofhuttenfeest, valt dit jaar op 24 -25 september, met daarna begin oktober op de 8e dag onmiddellijk na elkaar het Slotfeest en het feestelijke Vreugde der Wet. Al deze dagen zijn een levende herinnering aan de tijd in de woestijn na de bevrijding uit de slavernij van Egypte. Op die dagen geven we uiting aan onze dankbaarheid voor het geschenk van de Tora.
De Grote Feestdagen vormen een oproep om trouw de zijn aan de Allerhoogste én een steun om die trouw in praktijk te brengen. Ook het Sjema, het dagelijkse gebed, herinnert ons hieraan: “Hoor Israël, de Eeuwige is onze God, de Eeuwige is één. Heb daarom de Barmhartige, uw God, lief met geheel uw hart, met geheel uw ziel en met geheel uw kracht.” (Deuteronomium 6,4-5)
Actuele vragen
De opdracht om de Eeuwige, de Ene, te gehoorzamen is beslissend geweest voor de geschiedenis en het leven van het Joodse volk. Door het veelgodendom af te wijzen en zich vast te houden aan de Tora had en heeft het Jodendom een eigen plaats tussen de volkeren. In de antieke wereld leidde dit eigene tot het verwijt van ‘a-theïsme’ en (dus) van niet meedoen met de anderen.
In onze samenleving doen Joden mee, maar roept het ‘anders-zijn’ nog steeds vragen op, soms nieuwe vragen. Denk bijvoorbeeld aan discussies rond ritueel slachten en de besnijdenis (van jongens), maar ook aan zaken als het vrij vragen voor feestdagen. Er is alle reden om ons ook nu nog te bezinnen op de vraag hoeveel ruimte er eigenlijk gegeven wordt aan het eigene van de Joodse geloofspraktijk.
Frans Zwarts is bestuurslid van de Katholieke Raad voor het Jodendom (KRJ).
